Sunday, July 28, 2002

دلتنگم دلتنگ حضورش
دلتنگ بودنش
دلتنگ روزهای رفته
و دلتنگ آرامشی كه تنها حضورگرمش بر من مي بخشايد
و افسوس كه آنقدر دلتتگيم زياد است كه وقتي مي آيد از پس آن همه دلتنگي نمي تواند دلتنگبم راببيند

No comments: