گذشتیم هرچند که آسان نبود. هرچند که هنوز سوزش آنچه گذاشتیم و گذشتیم گه گاه در روح و روانمان احساس می گردد ولی باز راضیم. می دانم چه از دست داده ام ولی برایم تجربه ای عزیزیست. شاید تولدی دوباره در میانه راه زندگی باشد. یا شروعی دوباره در عرض جفرافیایی جدید. می دانم اینجا هیچ گاه وطن نمی شود اما باز دوستش دارم و سعی می کنم نگاهم را به جای دوختن به گذشته و خاطرات شیرینش محو تماشای زیبایی های آینده کنم
Monday, March 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
motmaen bash khanumi ke behtaresh ro bedast miarin va ruz be ruz movafaghtar va shadtar khahid bud.man ke delam basi roshane.
che khub ke dobare neveshti har ruz miomadam bebinam chizi neveshti ya na
mibusamet
Nava
Post a Comment