هيچ دليلي نمي تواند توجيه كننده رفتار زننده يك انسان باشد.هيچ كس حق ندارد به دليل اينكه شرايط خود را متفاوت از ديگران مي داند قلب كسي را بشكند و يا روحش را جريحه دار سازد.يك انسان در بدترين شرايط كاري و زندگي بايد انسان بودن خود را حفظ كند در شرايط عادي كه همه ميتوانند خوب باشند مهم آن است كه درشرايط اضطرار كنترل زبان و حركات خود را داشته باشند .آنكه مي گويد من خوبم حتي اگر زماني طولاني خود را نگاه دارد ولي در يك لحظه به خودش حق بدهد كه توهين كند فحاشي كند و عصبي بودن خود را به بدترين وجه ممكن در انظار به نمايش گذارد نمي تواند جايگاه خود را در فلب ادميان براي مدتي طولاني حفظ كند واگرچنين مي كند بايد بداند كه هيچ چيز در دنيا ارزشمند تر از ياد نيك نيست .همه چيز ها فاني هستند آنچه كه ما اكنون مهم مي پنداريم و به حكم مهم بودن آن قلب ديگري را ميشكنيم روزگاري نه چندان دور از صفحه روزگار محو خواهد شد ولي دردي كه بر روح يك انسان مينشيند در طول تاريخ جاودان ميشود .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment