يه زماني يادمه حافظ بيچاره رو كچل مي كرديم از بس تفال ميزديم و شعر مي خونديم ولي حالا چند وقتي مي شد كه از دستم راحت بود و مي تونست به امور ساير بندگان خدا برسه .ولي از اونجا كه مدتيه شديدا احساس ميكنم شعر بدنم كم شده وگشتن در عوالم تكنولوژي روحيه مو يواش يواش داره خراب ميكنه دوباره دست بدامان شيخ شيراز شدم و اگه بشه مي خوام روزي يه بارم شده يه سري بهش بزنم و شعري بخونم. روحش شاد كه هنوز بعد از مرگش ميشه ازش كمك طلبيد
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment